Seniçoun
Senecio vulgaris
Asteraceae Compositae
Àutri noum : Seneiçoun, Seneçoun, Saniçoun, Seriçoun, Serinçoun.
Nom en français : Séneçon commun.
Descripcioun :Lou seniçoun s'atrobo un pau d'en pertout dins li terro faturado, lis ermas, e proche dis oustau. Es uno planto annalo que se rescontre souvènt en flour. Aquéli touto jauno an ges de ligulo sus li bord. Li fueio espèsso, un pau verdalo, soun retaiado d'un biais chanjadis.
Usanço :I'a uno alusioun de A. Mathieu dins lou TdF sus sa poussiblo counsoumacioun coume ensalado. Pamens vaudrié pas que sèmblo marrido pèr lou fege. P. Lieutaghi signalo que servié à passa tèms, en Auto-Prouvènço, en emplastro pèr sougna li macaduro.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Pancaro entresigna
Cicle bioulougico : Pancaro entresigna
Gènre : Senecio
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Senecioneae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu - Autouno - Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Escoumbre e proche dis oustau
- Champ
Estànci :
Pancaro entresigna
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Senecio vulgaris L., 1753
Caupre(-óubloun)
Ostrya carpinifolia
Betulaceae
Nom en français : Charme-houblon.
Descripcioun :Lou caupre-óubloun èi coumun soulamen dins lis Aup marino, alor que dins lou soubre de Prouvènço es un aubre rare. Se recounèis eisa quouro es en fru que soun enflourejado douno d'èr à la d'óubloun. Li fueio, éli, sèmblon à-n-aquésti dóu caupre, Carpinus betulus.
Usanço :Aleva d'èstre planta dins li pargue, couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquest aubre.
Port : Aubret
Taio : 2 à 15 m
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ostrya
Famiho : Betulaceae
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 7 à 11 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado : Noun
Abriéu à mai
Liò : Bos fres
- Ribiero
- Pargue
Estànci : Mesoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Éuropenco-Sud-Èst
Ref. sc. : Ostrya carpinifolia Scop., 1772